بررسی اثرات سمیت سلولی و ضدسرطانی ترکیب کومارینی 6-farnesyloxycoumarin به عنوان مهارکننده آنزیم 15-lipoxygenase-1 بر روی سلول های سرطان پروستات

سرطان پروستات دومین سرطان شایع و ششمین علت مرگ و میر سرطان در مردان می باشد. در سرطان پروستات، افزایش بیان آنزیم 15- لیپوکسیژناز- 1 (15-lox-1) گزارش شده و افزایش بیان در ارتباط با درجه بدخیمی است. بنابراین به نظر می رسد که مهار آنزیم 15-lox-1 موجب القای آپوپتوز در سلول های سرطان پروستات گردد. در این پژوهش میزان فعالیت آنزیم 15-lox-1 در سلول های سرطان پروستات (pc-3 وdu145) توسط سنجش اسپکتروفتومتری اندازه گیری گردید. نتایج این سنجش حاکی از فعالیت آنزیمی ناچیز در سلول های du145 بود. به این دلیل برای ادامه مطالعات از رده pc-3 استفاده شد. پس از مشاهده مهار آنزیم 15-lox-1 توسط کومارین سنتزی 6- فارنسیل اکسی کومارین (6f)، اثر سمیت سلولی این ترکیب بر روی سلول های pc-3 و سلول های طبیعی hff3 بوسیله سنجش mtt بررسی گردید. به منظور بررسی ساز و کار عمل این ترکیب رنگ آمیزی dapi و سنجش comet انجام پذیرفت. در نهایت بررسی چرخه سلولی پس از تیمار با 6f، ازرنگ آمیزی pi استفاده گردید. مقادیرic50 ترکیب 6fحاصل از سنجشmtt بر روی سلول های pc-3 در 24، 48 و 72 ساعت به ترتیب 26، 21 و µg/ml 18 بدست آمد. این ترکیب فاقد اثرات سمیت سلولی بر روی سلول های طبیعی hff3 بود. تغییرات ریخت شناسی هسته توسط رنگ آمیزی dapi نشان دهنده میزان تراکم کروماتین در حدود 60% در سلول های pc-3 بود. میزان آسیب dna بررسی شده با سنجش comet، 53% محاسبه گردید. نتایج حاصل از سنجش فلوسیتومتری بعد از اثر دادن غلظت µg/ml18 از ترکیب نشان دهنده توقف چرخه سلولی در فاز g0/g1 بود. نتایج حاکی از این هستند که سمیت سلولی ترکیب 6f و القای مرگ سلولی در سلول های سرطان پروستات احتمالا" به دلیل مهار آنزیم 15-lox-1 می باشد. بنابراین 6f می تواند به عنوان ترکیبی ضد سرطانی در نظر گرفته شود. مطالعات آینده نیازمند بررسی ساز و کار های مولکولی مهار آنزیم در سلول های سرطان پروستات و بررسی اثرات احتمالی ضد سرطانی این ترکیب در شرایط in vivo می باشد. کلمات کلیدی: 15- لیپوکسیژناز- 1، 6- فارنسیل اکسی کومارین، pc-3